sed

sed (Esperanto)

Partikulo. Konjunkcio

Rimarko:

Post kvankam oni uzas en la ĉefpropozicio tamen, ne sed.

Vortseparo:

sed.

Elparolo

IFA:  /'sed/

Signifoj

1. Sed ligas frazojn aŭ frazpartojn, kaj montras, ke ili iel kontrastas inter si. Konjunkcio, montranta kontraŭecon, malsamecon aŭ diferencon inter tio, kio antaŭas, kaj tio, kio sekvas, kaj sekve servanta por esprimi limigan kondiĉon, eĉ ankaŭ surprizon aŭ nur simplan transiron al alia ideo: mi volis ŝlosi la pordon, sed mi perdis la ŝlosilon; Dion fidu, sed senfare ne sidu; lingvo arta ne sole povas, sed devas esti pli perfekta, ol lingvoj naturaj; lango miela, sed koro kruela; (kun elipso: «mi povus plion diri, daŭrigi» ktp) sed ni revenu al nia interrompita analizado; sed ni ne parolu plu pri tiu ĉi punkto; (kiel citaĵo) li ĉiam elpaŝis kun ia «sed».

Samsencaĵoj ☞

☞ cetere, kontraŭe, male, tamen, aliflanke

Derivaĵoj

sedi (netransitiva) Kontraŭdiri, obĵeti: en mi la intelekto sedis.

Ekzemploj

1. Granda doto kaj oro, sed mankas la koro.
2. 1 Ili havas ne nur ... (ion ajn), sed ankaŭ ... (iu-alian aĵon).

2. 2 Mi ne venos al vi, sed viaĝos al kongreso.

Tradukoj

 

angla: but → en franca: mais → fr germana: 1. aber → de, 2. sondern → de nicht nur ..., sondern auch ... pola: ale → pl

finna: 1. mutta → fi, 2. vaan → fi hispana: pero → es, sino → es itala: ma → it, però → it, bensì → it nederlanda: maar → nl

? Referencoj kaj pli da informoj:

• sed
•  sed
• Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto, 2005 „sed“
• Tatoeba, la fraza tradukvortaro, „sed“

• La Simpla Vortaro, „sed“
• sed

Fontoj: