síndico

Ununombro	Multenombro
síndico	síndicos

Prononco

[1] sindiko. Persono rajtigita zorgi pri la aferoj de korporacio, kies membro ĝi estas: sindiko de notarioj.

[2] sindiko. Persono, elektita de komerca tribunalo por administri bankrotintan entreprenon ĝis fina aranĝo de la afero.

Deveno

el la lat. syndĭcus, kaj tiu ĉi el la gr. σύνδικος; el σύν, kun, kaj δίκη, justeco).

Samsencaĵoj

[1] m. En un concurso de acreedores o en una quiebra, encargado de liquidar el activo y el pasivo del deudor.

[2] m. Hombre que tiene el dinero de las limosnas que se dan a los religiosos mendicantes.

[3] m. procurador síndico general.

[4] m. procurador síndico personero.

[5] m. Hombre elegido por una comunidad o corporación para cuidar de sus intereses.

Ekzemploj

[1] Quedaron dos recibos del síndico del Seminario Conciliar de la Arquidiósecis de Bogotá.^[1]

Por [1] vidu tradukojn sub sindiko

Referencoj kaj literaturo

Hispana Esperanto-Federacio, Gran Diccionario de Fernando de Diego, 2003 „síndico“

Real Academia Española, Diccionario de la Real Academia Española, 2001 „síndico“

Real Academia Española, Diccionario panhispánico de dudas [Tuthispanlingvuja vortaro pri duboj], 2001 „síndico“

Fontoj kaj citaĵoj

hispana