pafilo

Esperanto

Substantivo

 paf(i) + il + o ( eo , SB )

Kazo	Ununombro	Plurnombro
Nominativo	pafilo	pafiloj
Akuzativo	pafilon	pafilojn

speco de pafilo (pistolo)

speco de pafilo (sturmopafilo)

Signifoj

1. ((militado), (armilo)) iuspeca ilo kies ĉefa utilo estas mortigi aŭ vundi personojn aŭ bestojn per kineta energio de eta objekto kiun la ilo elĵetas kun alta rapido

   Sinonimoj: pafarmilo

   Vidu ankaŭ: pafaĵo, pafilego, kanono, tanko, bombo

Tradukoj

   

angla: gun → en, firearm → en

indonezia: senjata api → id sveda: skjutvapen → sv neŭtra, bössa → sv komuna

Referencoj kaj literaturo

• Ĉefred. G. Waringhien, Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV), SAT: Paris, 2005 -- kapvorto "pafilo".
• Majstro, la Esperanta multlingva tradukvortaro: „pafilo“.