nos

Interlingvao

persona pronomo

 Signifoj (oblikvo nos, posesivo nostre)

1. ni

latina

Etimologio

El praitalika *nōs, siavice el la oblikvaj formoj de la prahindeŭropa pronomo *wéy.

Elparolo

• IFA:  noːs

persona pronomo

nōs (genitivoj nostrī kaj nostrum, dativo kaj ablativo nobis, poseda adjektivo noster)

1. ni
2. nin

Rimarkoj pri uzado

La nominativa uzo de latinaj personaj pronomoj ĉiam havas emfazan signifon. Ekzemple:

Viā prōpositā eāmus: Ni iru la vojon celitan.

Nōs viā prōpositā eāmus: Estas ni, kiuj iru la vojon celitan; nur ni iru la vojon celitan.

Ankaŭ, la genitivo havas du formojn: nostrī kaj nostrum. La unua uziĝas kiel objekto de aga substantivo. La dua uziĝas kiel partitivo, kiel en "unu el ni." Alie por diri "nia," oni kutime uzas la adjektivon noster.

Derivaĵoj

• nobiscum (kun ni)

pola

substantivo

 Vorterseparo

 Signifoj

[1] nazo

Deveno

[1]

Samsencaĵoj

[1]

 Kontraŭvortoj

[1]

Supernocioj

[1]

Subnocioj

[1]

 Ekzemploj

[1]

Parolturnoj:

[1]

Karakterizaj vortkombinaĵoj

[1]

Derivaĵoj

[1]

? Referencoj kaj pli da informoj:

Ludwik Lejzer ZAMENHOF (1905). Fundamento de Esperanto. Universala vortaro. Disponebla ĉe Vikifontaro, la libera biblioteko.

Fontoj:

Similaĵoj: {{{1}}}