korto
 | Prononco |
Sono : ( lingvo -eo- ) (dosiero)
| Kazo | Ununombro | Plurnombro |
|---|---|---|
| Nominativo | korto | kortoj |
| Akuzativo | korton | kortojn |
- Sentegmenta spaco, ĉirkaŭita de konstruoj, el kiu la ĉambroj ricevas lumon kaj aeron.
- Infanoj ludas en la korto.
- Staras la morto jam en la korto.
- "Vi povas paroli kun la kortisto, eble li ion vidis" diris li al la detektivo.
- La korta pordo jam estas ŝlosita.
- Ni aranĝis grandan antaŭkorton kaj pordojn por la antaŭkorto.
- Hodiaŭ okazis tre grava kunsido de kortumo (supera juĝistaro).
- Ĉirkaŭbarita spaco antaŭ, post aŭ ĉirkaŭ domo, precipe en vilaĝo.
- Kelkaj kortobirdoj (anasoj, kokoj) promenis en la (birdo)korto.
- En sia korto ĉiu kok' estas forta.
 | Samsencaĵoj |
 | Vidu ankaŭ |
 | Tradukoj |
 | Referencoj kaj literaturo |
