kelo
Salti al navigilo
Salti al serĉilo
Esperanto[redakti]
Substantivo[redakti]
Kazo | Ununombro | Plurnombro |
---|---|---|
Nominativo | kelo | keloj |
Akuzativo | kelon | kelojn |
![]() | Vorterseparo |

Signifoj
[redakti]

- [1] Subtera ĉambro, en kiu oni konservas provizojn, vinon, nutraĵon, karbon ktp: arkaĵa (volba) kelo[1]; en kelo de vinkomercisto la botelo estis elpakitaZ; li havas nek ĉelon nek kelonZ (estas senhejmulo); malfermita kelo tentas al ŝtelo[2].
- [2] figursenca La tuta provizo da vino entenata en la kelo: li estis fiera de sia kelo[3]
- [3] Parte aŭ tute subtera ĉambro, uzata kiel loĝejo aŭ restadejo: ili loĝis en kelo, kiu troviĝis du ulnojn sub la tero[4]; en la malalta kelo loĝis malriĉa knaboZ. ☞ karcero.
![]() | Deveno |
- el la germana Keller
![]() | Ekzemploj |
- [1]
![]() | Derivaĵoj |
- kelaro. La tuto de la keloj sub unu konstruaĵo.
- kelisto. Servisto, kiu zorgas speciale pri la vinprovizoj.
- enkeligi. Malsuprenirigi (barelojn ktp) en kelon.
forgeskelo. Ublieto. ŝipkelo. Holdo. tombokelo. Subtera konstruaĵo, destinita kiel tombo. vinkelo. kelo, destinita konservi vinon.

Tradukoj
[redakti]

|
![]() | Referencoj kaj literaturo |
kelo
- Ĉefred. G. Waringhien, Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV), SAT: Paris, 2005 "kelo".
Tatoeba, la fraza tradukvortaro, „kelo“.
![]() | Fontoj kaj citaĵoj |
- ↑ El la verkaro de L.L. Zamenhof.
- ↑ El la verkaro de L.L. Zamenhof.
- ↑ El la verkaro de L.L. Zamenhof.
- ↑ El la verkaro de L.L. Zamenhof.