halleluja

germana

 Interjekcio

Malnoviĝintaj skribmanieroj:

hallelujah

Kromformoj:

alleluja

Silabseparo

hal·le·lu·ja

Elparolo

IFA:  haleˈluːja 

Signifoj

[1] Interj., el la hebrea lingvo («laŭdu Javeon!»), uzata ĉe la fino de psalmoj aŭ de himnoj, aŭ ŝerce kiel refreno de kanzono: venis knab’ saltanta, barbon ne havanta, haleluja!Z. ☞ hosana.

Signifoj en la germana:

[1] Ausruf, um Gott zu preisen und/oder zu danken

[2] allgemein: Ausruf, um seiner Freude oder Erleichterung Ausdruck zu verleihen

Deveno

atestita ekde la 14a jarcento; prunto el la eklezilatina hallelūiā ^→ la, siaflanke el la hebrea הַלְלוּ יָהּ‎, CHA: halalūjāh, halalū-jāh, „(glor)laŭdi Jah(ve)“; kunmetita el la imperativo multenombro de la hebrea verbo הַלְל‎, CHA: halal, „laŭdi, glorigi; elvoki“ kaj יָהּ‎, CHA: jāh, mallongigo de la di-nomo יהוה, יְהוֹה‎, CHA: jāhṿe, jehōṿāh

Samsencaĵoj

[1] alleluja

[2] hurra!, juchu!

Ekzemploj

[2] „Halleluja, endlich Ferien!“

Vortfaradoj kaj vortgrupigadoj

Halleluja

Tradukoj

   

angla: [1, 2] hallelujah → en finna: [1, 2] halleluja → fi franca: [1, 2] alléluia → fr hebrea: [1] הללויה → he halalū(-)jāh

hispana: aleluya → es nederlanda: [1, 2] halleluja → nl norvega: [1, 2] halleluja → no pola: [1, 2] alleluja → pl sveda: [1, 2] halleluja → sv

Referencoj kaj literaturo

[1] Wissenschaftlicher Rat der Dudenredaktion (Hrsg.): Duden, Deutsches Universalwörterbuch. 6. Auflage. Dudenverlag, Mannheim/Leipzig/Wien/Zürich ISBN 978-3-411-05506-7 , Seite 745

[1]

[1] Uni Leipzig: Wortschatz-Lexikon „halleluja“.

Fontoj kaj citaĵoj

Halleluja