imperativo

Esperanto

 Substantivo

Signifoj

1. gramatika modo, per kiu multaj lingvoj esprimas la ordonon en sendependa propozicio

Rimarkoj

La imperativo estas farata en Esperanto per la u-modo.

Tradukoj

   

angla: imperative → en belarusa: загадны лад ĉeĥa: imperativ franca: impératif → fr vira germana: Befehlsform → de, Imperativ → de hispana: imperativo hungara: imperativus kataluna: imperatiu

Kotavao: dirgaxa nederlanda: imperatief → nl persa: وجه امری portugala: imperativo → pt rusa: повелительное наклонение slovaka: imperatív Solresolo : s'olsol

Referencoj kaj literaturo

• PIV