fidindeco
Esperanto[redakti]
Substantivo[redakti]
fid(i) + ind + ec + o ( eo , SB )
Nominativo | fidindeco |
---|---|
Akuzativo | fidindecon |
- (nursingulara)

Signifoj
[redakti]


Tradukoj
[redakti]

|
|
![]() | Referencoj kaj literaturo |
- Ĉefred. G. Waringhien, Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV), SAT: Paris, 2005 -- kapvorto "fidinda".
fidindeco