erinaco

Esperanto

 Substantivo

Kazo	Ununombro	Multenombro
Nominativo	erinaco	erinacoj
Akuzativo	erinacon	erinacojn

Erinaco.

Vorterseparo

erinac + o

Deveno

el la latina erinaceus ^→ la kun sama signifo

Signifoj

1. (biologio, mamulo) besto el la ordo de erinacomorfoj, kies haŭto estas kovrita de pikiloj

Supernocioj

insektomanĝulo

Tradukoj

   

angla: hedgehog → en franca: hérisson → fra germana: Igel → deu luksemburga: Kéisécker → ltz

nederlanda: egel → nld pola: jeż → pol rusa: ёж → rus sveda: igelkott → sv

Referencoj kaj literaturo

erinac

 erinaco