| konjugacio
|
nuntempo
|
estonteco
|
pasinteco
|
imperativo
|
| mi
|
люблю́
|
бу́ду люби́ть
|
люби́л
люби́ла
|
—
|
| vi
|
лю́бишь
|
бу́дешь люби́ть
|
люби́л
люби́ла
|
люби́
|
| li, ŝi, ĝi
|
лю́бит
|
бу́дет люби́ть
|
люби́л
люби́ла
люби́ло
|
—
|
| ni
|
лю́бим
|
бу́дем люби́ть
|
люби́ли
|
—
|
| Vi
|
лю́бите
|
бу́дете люби́ть
|
люби́ли
|
люби́те
|
| ili
|
лю́бят
|
бу́дут люби́ть
|
люби́ли
|
—
|
| aktiva participo (nuntempo)
|
лю́бящий
|
| aktiva participo (pasinteco)
|
люби́вший
|
| pasiva participo (pasinteco)
|
люби́вший
|
| pasiva participo (pasinteco)
|
лю́бленный
|
| gerundio (nuntempo)
|
любя́
|
| gerundio (pasinteco)
|
люби́в
люби́вши
|
Verbo[redakti]
Ludwik Lejzer ZAMENHOF (1905). Fundamento de Esperanto. Universala vortaro. Disponebla ĉe Vikifontaro, la libera biblioteko.
