| konjugacio |
nuntempo |
estonteco |
pasinteco |
imperativo |
|---|
| mi |
люблю́ |
бу́ду люби́ть |
люби́л
люби́ла |
— |
| vi |
лю́бишь |
бу́дешь люби́ть |
люби́л
люби́ла |
люби́ |
| li, ŝi, ĝi |
лю́бит |
бу́дет люби́ть |
люби́л
люби́ла
люби́ло |
— |
| ni |
лю́бим |
бу́дем люби́ть |
люби́ли |
— |
| Vi |
лю́бите |
бу́дете люби́ть |
люби́ли |
люби́те |
| ili |
лю́бят |
бу́дут люби́ть |
люби́ли |
— |
| aktiva participo (nuntempo) |
лю́бящий |
| aktiva participo (pasinteco) |
люби́вший |
| pasiva participo (pasinteco) |
люби́вший |
| pasiva participo (pasinteco) |
лю́бленный |
| gerundio (nuntempo) |
любя́ |
| gerundio (pasinteco) |
люби́в
люби́вши |
Ludwik Lejzer ZAMENHOF (1905). Fundamento de Esperanto. Universala vortaro. Disponebla ĉe Vikifontaro, la libera biblioteko.
