duko

El Vikivortaro

Esperanto[redakti]

Substantivo[redakti]

 duk + o ( eo , SB )

Kazo Ununombro Plurnombro
Nominativo duko dukoj
Akuzativo dukon dukojn
Ĉi tiu kapvorto konsistas en fundamenta
radiko, derivaĵo aŭ kunmetaĵo.

Signifoj
[redakti]

  1. (historio) aristokrato kun rango inter markizo kaj princo
Derivaĵoj
dukino
fine, mia kara Matildo, morgaŭ vi estos dukino de Blasano
dukujo
Feŭdo aŭ regno rajtiganta sian posedanton je la duka titolo: oni ofte konsideras lin (Rollon), erare, la 1-a duko de Normandio kaj fondinto de la dukujo de Normandio, sed li neniam portis la titolon „duko de Normandio“.

Tradukoj
[redakti]

Vortfaradoj kaj vortgrupigadoj
(neniuj)
Referencoj kaj literaturo