duko
Aspekto
Esperanto
[redakti]Substantivo
[redakti]duk + o ( eo , SB )
Kazo | Ununombro | Plurnombro |
---|---|---|
Nominativo | duko | dukoj |
Akuzativo | dukon | dukojn |
Signifoj |
Derivaĵoj |
- dukino
- fine, mia kara Matildo, morgaŭ vi estos dukino de Blasano
- dukujo
- Feŭdo aŭ regno rajtiganta sian posedanton je la duka titolo: oni ofte konsideras lin (Rollon), erare, la 1-a duko de Normandio kaj fondinto de la dukujo de Normandio, sed li neniam portis la titolon „duko de Normandio“.
Tradukoj |
Vortfaradoj kaj vortgrupigadoj |
- (neniuj)
Referencoj kaj literaturo |
- duko
- Ĉefred. G. Waringhien, Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV), SAT: Paris, 2005 -- kapvorto "duko".
- La Simpla Vortaro, „duko“.
- Majstro, la Esperanta multlingva tradukvortaro: „duko“.
- Tatoeba, la fraza tradukvortaro, frazoj kun tradukoj al aliaj lingvoj "duko"