bronzo

Esperanto

Substantivo

 bronz + o ( eo , SB )

Nominativo	bronzo
Akuzativo	bronzon

sonorilo el bronzo

Deveno

el la angla vorto " bronze " ^→ en kun sama signifo

Prononco

Sono :

(

lingvo -eo-

)

(dosiero)

Signifoj

1. (nursingulara; metalo) alojo de kupro (Cu) kaj stano (Sn) kun ofte aldonintaj malgrandaj kvantoj da aliaj metaloj

   Parencaĵoj: bronza

   Vidu ankaŭ: latuno (Cu+Zn)

Tradukoj

   

angla: bronze → en ĉeĥa: bronz → cs germana: Bronze → de ina

hispana: bronce → es vira inuktituta: ᑲᓐᓄᔭᐅᔭᖅ → iu rumana: bronz → ro slovaka: bronz → sk sveda: brons → sv

Vortfaradoj kaj vortgrupigadoj

(neniuj)

Referencoj kaj literaturo

•  bronzo
• Majstro, la Esperanta multlingva tradukvortaro: „bronzo“.