bronzo

Esperanto

 Substantivo

bronzo

1. alojo de kupro kaj stano, al kiu ofte estas aldoninta malgrandaj sumoj da aliaj metaloj

Parencaj vortoj

• bronza

Tradukoj

   

angla: bronze  (en) ĉeĥa: bronz → cs germana: Bronze f  (de)

hispana: bronce m  (es) inuktituta: ᑲᓐᓄᔭᐅᔭᖅ  (iu) rumana: bronz → ro slovaka: bronz → sk

Referencoj

• Majstro, la Esperanta multlingva tradukvortaro: „bronzo“.

Fontoj kaj citaĵoj