bronzo

Esperanto

 Substantivo

bronzo

1. alojo de kupro kaj stano, al kiu ofte estas aldoninta malgrandaj sumoj da aliaj metaloj

Parencaj vortoj

• bronza

Tradukoj

   

angla: bronze → en  ĉeĥa: bronz → cs germana: Bronze → de ina

hispana: bronce → es vira  inuktituta: ᑲᓐᓄᔭᐅᔭᖅ → iu  rumana: bronz slovaka: bronz → sk

Referencoj

• Majstro, la Esperanta multlingva tradukvortaro: „bronzo“.

Fontoj kaj citaĵoj