ĉefurbo

Esperanto

 Substantivo

Kazo	Ununombro	Plurnombro
Nominativo	ĉefurbo	ĉefurboj
Akuzativo	ĉefurbon	ĉefurbojn

Signifoj

1. urbo, kie troviĝas la registara sidejo de lando, ŝtato, provinco aŭ similtipaj teritorioj.

   Vaŝingtono estas la ĉefurbo de Usono.

2. (figure) urbo pli grava ol aliaj pro iu elstariga trajto.

1. Ekonomia, kultura, arta ĉefurbo.

Vorterseparo

ĉef + urb + o

Tradukoj

   

angla : capital → en franca : capitale → fr portugala : capital → pt

sveda: huvudstad → sv ukraina: столиця → uk Volapuko : cifazif → vo

 ĉefurbo