situo

El Vikivortaro

Esperanto[redakti]

situ + o

 Substantivo[redakti]

situo

Kazo Ununombro Plurnombro
Nominativo situo situoj
Akuzativo situon situojn
  1. Loko rigardata konsidere al la kondiĉoj, kiujn ĝi prezentis aŭ prezentas por la starigo de homloĝejoj (naturo de la grundo, de vivtenado, defendorimedoj kaj aliaj).
    Mi volas aĉeti ĉi tiun domon pro ĝia pitoreska situo.
    Favora situo de la urbo multe helpis al ĝia prospero.
    Nia tendaro situis en la valo.
    Multaj turistoj vizitas nian bele situantan urbon.

Tradukoj
[redakti]


Referencoj kaj literaturo