sencumo

Esperanto

 Substantivo

Kazo	Ununombro	Plurnombro
Nominativo	sencumo	sencumoj
Akuzativo	sencumon	sencumojn

Signifoj

ĉiu el la du manieroj, en kiuj io povas moviĝi laŭlonge de linio ( )

Rimarkoj: t.e. "direkto", sed lineo havas nur unu direkton

Vorterseparo

senc + um + o

Referencoj kaj literaturo

•  sencumo