ronĝulo

Esperanto

Substantivo

 ronĝ(i) + ul + o ( eo , SB )

Kazo	Ununombro	Plurnombro
Nominativo	ronĝulo	ronĝuloj
Akuzativo	ronĝulon	ronĝulojn

diverseco de ronĝuloj

Prononco

• IFA:  [rond͡ʒˈulo] 

• Sono :

  (

  lingvo -eo-

  )

  (dosiero)

Signifoj

1. (mamulo) individuo el ordo "Rodentia" en la klaso mamuloj; kvarpieda malgranda ĝis mezgranda besto kun tipaj dentoj

   Vidu ankaŭ: (hiponimoj) muso, rato, hamstro, sciuro, histriko, kobajo, dolikoto, tukuo, pakarano, pakao, agutio, ĉinĉilo, koenduo, hutio, zizelo, marmoto, kastoro, kojpo

Tradukoj

   

germana: Nagetier → de neŭtra indonezia: hewan pengerat → id sveda: gnagare → sv komuna

Referencoj kaj literaturo

 "reta-vortaro.de" ronĝulo