ridi

El Vikivortaro

Esperanto[redakti]

 Verbo[redakti]

Tenso Estinteco Estanteco Estonteco
Indikativo ridis ridas ridos
Adjektiva aktiva participo ridinta ridanta ridonta
Substantiva aktiva participo ridinto ridanto ridonto
Adverba aktiva participo ridinte ridante ridonte
Moduso
Infinitivo ridi
Volativo ridu
Kondicionalo ridus
Elparolo
  • IFA ˈridi 

Signifoj
[redakti]

  1. montri subitan gajecon per karakteriza streĉo de la buŝo kaj faltiĝo de la vizaĝo, ofte akompanataj de ĝoja voĉbruo
    Mi tiom ridis, ke la ventro jam doloras.
    Plej bone ridas, kiu laste ridas.
    Rido matene - ploro vespere.
    Ploranton ni evitas, ridanton ni imitas.
    Ni ridegis pri la ŝercoj de komikisto - ili tre ridigas homojn.
  2. montri agrablan, feliĉanbonvenigan aspekton
    Antaŭ niaj okuloj aperis ridanta pejzaĝo.
    Bone tiu sidas, al kiu la sorto ridas.
    Bela mateno ridetas al ni.
    Sur ŝia vizaĝo mi ekvidis rideton.
  3. moke esprimi sian malŝaton
    Li ridis, kiam mi malsukcesis.
    Ridas blindulo pri lamulo.
    Sen povo kolero estas ridinda afero.
    Ĉu tiuj aĉuloj denove vin mokridis?!

Tradukoj
[redakti]

Referencoj kaj literaturo