rangifero

Esperanto

 Substantivo

Kazo	Ununombro	Plurnombro
Nominativo	rangifero	rangiferoj
Akuzativo	rangiferon	rangiferojn

Deveno

el la latina vorto " rangifer " ^→ la

Vorterseparo

rangifer o

Silabseparo

ran - gi - fe - ro

Samsencaĵoj

boaco, norda cervo (por/kiel (besto), (mamulo), (agrikulturo))

Referencoj kaj literaturo

• Ĉefred. G. Waringhien, Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV), SAT: Paris, 2005 -- kapvorto "rangifero".