psiko

Esperanto

psik + o

 Substantivo

psiko

Kazo	Ununombro	Plurnombro
Nominativo	psiko	psikoj
Akuzativo	psikon	psikojn

1. menso, precipe kiel studobjekto de psikologio, kiu rigardas ĝin loko de ĉiuj konsciaj kaj nekonsciaj inklinoj, komprenoj, emocioj kaj voloj

Tradukoj

   

angla : mind → en belorusa: псіхіка ĉeĥa: duše franca : psychisme → fr germana : Psyche → de hispana: psike → es hungara: psziché

Kotavao: swavuca nederlanda: geest → nl portugala : psique → pt rusa: психика → ru slovaka: duša, duševno Solresolo: midoredo

Referencoj kaj literaturo

• Majstro, la Esperanta multlingva tradukvortaro: „psiko“.

Fontoj kaj citaĵoj

• psik
•  psiko