posteulo

Esperanto

 Substantivo

Kazo	Ununombro	Plurnombro
Nominativo	posteulo	posteuloj
Akuzativo	posteulon	posteulojn

 post + e + ul + o ( eo , SB )

Signifoj

1. persono kiu venas post alia persono laŭ ofico, ideco ktp

   Vidu ankaŭ: postulo (atentu pri entute alia signifo)

Samsencaĵoj

• sekvanto

Kontraŭvortoj

• antaŭulo

Tradukoj

   

angla: successor → en franca: successeur → fr vira greka: διάδοχος → el vira itala: successore → it vira

japana: 後任 → ja kōnin, 相続人 → ja (sōzokujin), japana: 後継者 → ja (kōkeisha), japana: 継承者 → ja (keishōsha) rusa: потомок → ru vira; последователь → ru vira sveda: efterträdare → sv, efterföljare → sv

Referencoj kaj literaturo

•  posteulo
• Ĉefred. G. Waringhien, Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV), SAT: Paris, 2005 -- kapvorto "posteulo".
• La Simpla Vortaro, „posteulo“.
• Majstro, la Esperanta multlingva tradukvortaro: „posteulo“.
• Tatoeba, la fraza tradukvortaro, frazoj kun tradukoj al aliaj lingvoj "posteulo"