pigo

Esperanto

 Substantivo

Kazo	Ununombro	Plurnombro
Nominativo	pigo	pigoj
Akuzativo	pigon	pigojn

Eŭropa pigo

Elparolo

Sono :

(

lingvo -eo-

)

(dosiero)

Signifoj

((biologio), (besto), (birdo)) genro el familio korvedoj (Pica^Lat.), kun okulfrapa nigra blanka plumaro kaj longa vosto.

Deveno

el la bretona pig

Tradukoj

   

franca: pie → fr ina germana: Elster → de ina

hispana: urraca → es ina rusa: сорока → ru ina sveda: skata → sv

Referencoj kaj literaturo

• Ĉefred. G. Waringhien, Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV), SAT: Paris, 2005 -- kapvorto "pigo".
• La Simpla Vortaro, „pigo“.
• Majstro, la Esperanta multlingva tradukvortaro: „pigo“.
• EORU, Granda Vortaro de Boriso Kondratjev: „pigo“.
• Komputeko, la multlingva Prikomputila terminokolekto de E@I: „pigo“.
• Tatoeba, la fraza tradukvortaro, frazoj kun tradukoj al aliaj lingvoj "pigo"