ofendi

Esperanto

 Verbo

Tenso	Estinteco	Estanteco	Estonteco
Indikativo	ofendis	ofendas	ofendos
Adjektiva aktiva participo	ofendinta	ofendanta	ofendonta
Adjektiva pasiva participo	ofendita	ofendata	ofendota
Substantiva aktiva participo	ofendinto	ofendanto	ofendonto
Substantiva pasiva participo	ofendito	ofendato	ofendoto
Adverba aktiva participo	ofendinte	ofendante	ofendonte
Adverba pasiva participo	ofendite	ofendate	ofendote
Moduso
Infinitivo	ofendi
Volativo	ofendu
Kondicionalo	ofendus

 ofend + i ( eo , VE )

Signifoj

1. ((transitiva), objekto estas persono) montri malrespekton, ataki ies dignon, kolerigi, hontigi aŭ ĉagreni iun

   Pardonu, se mi vin ofendis.

   Postulo ne pretendas, rifuzo ne ofendas.

   Al li ne mankas defendo kontraŭ ofendo.

   Viaj vortoj estis tre ofendaj kaj tion mi ne povas pardoni al vi!

   Ŝi ofendiĝis, ke ni ne invitis ŝin al la festo.

   Mi sentas ofendiĝon en via voĉo.

   Li ne estas ofendiĝema.

2. ((transitiva), objekto estas sento aŭ valoro) montri malrespekton

   Tio ofendas nian lingvan senton.

Tradukoj

   

angla: offend → en, insult → en, abuse → en franca: offenser → fr, fâcher → fr germana: beleidigen → de

pola: obrażać → pl, urażać → pl rusa: обижать → ru, обидеть → ru sveda: kränka → sv taĝika: ранҷонидан → tg

Referencoj kaj literaturo

• ofend
•  ofendi
• Ĉefred. G. Waringhien, Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV), SAT: Paris, 2005 -- kapvorto "ofendi".
• La Simpla Vortaro, „ofendi“.
• Majstro, la Esperanta multlingva tradukvortaro: „ofendi“.
• Tatoeba, la fraza tradukvortaro, frazoj kun tradukoj al aliaj lingvoj "ofendi"