obertura

hispana

 Substantivo, ina

Deveno

el la fr. ouverture.

Signifoj

[1] muziko uverturo, komponaĵo, ludata antaŭ opero, oratorio ks. Enkonduko de orkestra komponaĵo, ekzerca por la muzikantoj kaj anonca pri la stilo de la tuto, eventuale memstare ludebla; preludo; malfermo; antaŭopero, antaŭoratorio

Samsencaĵoj

[1] Pieza de música instrumental con que se da principio a una ópera, oratorio u otra composición lírica.

Ekzemploj

[1] La orquesta interpretó magistralmente la obertura.

→La orkestro interpretis majstre la antaŭoperon.

Tradukoj

Por [1] vidu tradukojn sub antaŭopero

Referencoj kaj literaturo

Hispana Esperanto-Federacio, Gran Diccionario de Fernando de Diego, 2003 „obertura“

Wordreference. Español: definición: „obertura“.

Hispanlingva Serĉu artikolon en vikipedio: "obertura"

Real Academia Española, Diccionario de la Real Academia Española, 2001 „obertura“

• Real Academia Española, Diccionario panhispánico de dudas [Tuthispanlingvuja vortaro pri duboj], 2001 „obertura“

Fontoj kaj citaĵoj

kataluna

 Substantivo

• ina

Silabseparo

o·ber·tu·ra

Elparolo

IFA: orienta  uβərˈtuɾə , okcidenta  oβeɾˈtuɾa 

Signifoj

[1] muziko antaŭopero, antaŭoratorio

Referencoj kaj literaturo

[1] Serĉu artikolon en vikipedio: "obertura"

[1] Gran Diccionari de la llengua catalana: „obertura“