manki

Esperanto

 Verbo netransitiva

Tempo	Estinteco	Estanteco	Estonteco
Indikativo	mankis	mankas	mankos
Adjektiva aktiva participo	mankinta	mankanta	mankonta
Substantiva aktiva participo	mankinto	mankanto	mankonto
Adverba aktiva participo	mankinte	mankante	mankonte
Moduso
Infinitivo	manki
Volativo	manku
Kondicionalo	mankus

1. Ne esti aŭ esti en ne sufiĉa kvanto, por atingi normalan kompletecon.

   Ankoraŭ mankas kelkaj glasoj.

   Por gasto ne petita mankas kulero.

   Mark hodiaŭ ne venis al la kursoj - li estas mankanto.

   Ŝi manĝis tre malmulte kaj pro tio aperis nutromanka malsano.

2. Tute ne esti, aŭ esti en ne sufiĉa kvanto, por kontentigi la bezonon.

   Ĉe tro ĝentila ekstero mankas sincero.

   Al la papero ne mankas tolero.

   Manko de oro ne estas malhonoro.

   Troa manĝemo de la gastoj mankigas panon.

3. Doni senton de nenormaleco, nekompleteco, nekontenteco.

   Tre mankis al ni, ke vi ne ĉeestis.

Tradukoj

   

angla : want , lack franca : manquer germana: [ ] fehlen → de, mangeln → de

pola : brakować rusa : недоставать

Fontoj kaj citaĵoj

• mank
•  manki