manki
Jump to navigation
Jump to search
Esperanto[redakti]
Verbo[redakti]
manki
| Tempo aŭ modo | Estinta | Estanta | Estonta |
|---|---|---|---|
| Realfakta | mankis | mankas | mankos |
| Adjektiva aktiva participo | mankinta | mankanta | mankonta |
| Ordona | manku | ||
| Kondiĉa | mankus | ||
| Ĉiuj aliaj formoj: manki (konjugacio) | |||
- Ne esti aŭ esti en ne sufiĉa kvanto, por atingi normalan kompletecon.
- Ankoraŭ mankas kelkaj glasoj.
- Por gasto ne petita mankas kulero.
- Mark hodiaŭ ne venis al la kursoj - li estas mankanto.
- Ŝi manĝis tre malmulte kaj pro tio aperis nutromanka malsano.
- Tute ne esti, aŭ esti en ne sufiĉa kvanto, por kontentigi la bezonon.
- Ĉe tro ĝentila ekstero mankas sincero.
- Al la papero ne mankas tolero.
- Manko de oro ne estas malhonoro.
- Troa manĝemo de la gastoj mankigas panon.
- Doni senton de nenormaleco, nekompleteco, nekontenteco.
- Tre mankis al ni, ke vi ne ĉeestis.
Tradukoj
[redakti]
 | Fontoj kaj citaĵoj |
