loro
Aspekto
| Prononco |
- IFA: [ˈloro]
| Deveno |
- El la latina illorum, "de tiuj", plurala genitivo de ille, "tiu".
| Signifoj |
(antaŭ la nomo): il loro vira s., (ina s. la loro, vira pl. i loro, ina pl. le loro)
(post la nomo; ankaŭ uzata antaŭ nomo indikanta intiman familianon): loro komuna (sama en la pluralaj viraj kaj inaj formoj)
il loro vira s., ina s. la loro; vira pl. i loro; ina pl. le loro
- (la) ilia(j)
- Sono i loro - Ili estas (la) iliaj.
- (ofte majuskle)) (la) via(j) (plurala respekta formo)
- Sono i Loro - Ili estas (la) viaj.
| Vidu ankaŭ |
tetuna
[redakti]Substantivo
[redakti]
loro ( tet , SB )
| Signifoj |