lingvo

lingvo (Esperanto)

lingv + o

Substantivo; Lingvoscienco, Scienco

lingvo

1. Sistemo de gestoj, signoj, sonoj, simboloj kaj vortoj uzataj por reprezenti kaj komuniki ideojn kaj pensojn.

   En lernejo ŝi lernis du fremdajn lingvojn.

   Mi tre bone scias la francan lingvon.

   La latino estis la ĉefa lingvo de la romia imperio.

   La japana estas la nacia lingvo de Japanio.

2. Komunikado de pensoj kaj emocioj per sistemo de arbitraraj signaloj, kiel voĉaj sonoj, gestoj aŭ skribitaj simboloj.

Samsencaĵoj ☞

1. idiomo, dialekto, ĵargono, slango, lingvaĵo, lingvaĉo

Tradukoj

 

angla: 1. language (en), tongue (en), idiom (en) ĉeĥa: 1. jazyk (cs) vira finna: kieli → fi franca: 1. langue (fr) ina, 2. langage (fr) vira, 3. idiome (fr) vira, 4. parler (fr) vira germana: 1. Sprache (de) ina kroata: 1. jezik (hr)

nederlanda: 1. taal (nl) ina pola: 1. język (pl) vira, mowa (pl) ina rusa: 1. язык (ru) vira sveda: språk → sv turka: dil → tr ukraina: мова → uk

□ Vidu ankaŭ

  lingvo en Reta Vortaro