finnlandiĝo
Esperanto[redakti]
Substantivo[redakti]
finnland(o) + iĝ + o ( eo , SB )
| Kazo | Ununombro | Plurnombro |
|---|---|---|
| Nominativo | finnlandiĝo | finnlandiĝoj |
| Akuzativo | finnlandiĝon | finnlandiĝojn |
Signifoj
[redakti]
- (politiko; insulta) kutimo de malpli forta ŝtato sekvi volon de pli potenca ŝtato, same kiel en Finnlando post dua mondmilito
Tradukoj
[redakti]
(politiko)
|
 | Vortfaradoj kaj vortgrupigadoj |
- (neniuj)