fako

Esperanto

 Substantivo

Kazo	Ununombro	Plurnombro
Nominativo	fako	fakoj
Akuzativo	fakon	fakojn

Signifoj

1. aparta dividaĵo de meblo, kesto aŭ objekto, destinita por enteni aĵojn aŭ personojn, fizike apartigante ilin

   fakoj de skribotablo, de ŝranko, de vojaĝkofro; la 64 fakoj de ŝaktabulo; fumfako de vagonaro

2. (figursenca) aparta branĉo de scienco, arto, industrio, komerco ktp

   literatura fako; politiko ne estas mia fako; diversfaka komerco

3. profesio

Vidu ankaŭ

ujo, ĉelo, kupeo, sekcio

Tradukoj

 aparta dividaĵo de meblo, kesto aŭ objekto  

germana: Fach → de

rusa: разгородка → ru ina, отдел → ru vira, отделение → ru neŭtra, секция → ru ina, область → ru ina, отрасль → ru ina, предмет → ru vira sveda: fack → sv neŭtra

Referencoj kaj literaturo

• Majstro, la Esperanta multlingva tradukvortaro: „fako“.