emfazo
Esperanto[redakti]
Substantivo[redakti]
| Kazo | Ununombro | Plurnombro |
|---|---|---|
| Nominativo | emfazo | emfazoj |
| Akuzativo | emfazon | emfazojn |
- Pli forta prononcado de la parolo; insista pligrandigo, afekta aŭ ne, en la tono kaj esprimmaniero.
- Ŝi deklaris kun emfazo, ke ŝi estas lia edzino.
- La stilon de Edmond Privat karakterizas bela harmonio de bonsoneco kaj emfaza vortordo.
- Li emfaze diris: "Tio estas mia posedaĵo".
- La instruisto emfazis ĉiujn gravajn vortojn.
Tradukoj
[redakti]
 | Referencoj kaj literaturo |
