bastono

Esperanto

 Substantivo

Kazo	Ununombro	Plurnombro
Nominativo	bastono	bastonoj
Akuzativo	bastonon	bastonojn

Deveno

El la itala vorto bastone, hispana bastón, franca bâton, el vulgarlatina radiko *basto, bastonem, siavice modifo de la malfrua latina bastum, substantivigo de *bastare, el la antikva greka βαστάζω ("porti").

Vorterseparo

baston + o

Signifoj

1. stangeto, ĝenerale ligna, kiun oni uzas por sin apogi, por bati aŭ kiel insigno.

   Ne batas bastono sen persono.

   Kunmetaĵoj: lambastono, manĝbastoneto

Derivaĵoj

[1] bastoneto, bastoni

Tradukoj

   

angla: stick → en, staff → en bretona : bazh (br) franca: bâton → fr

hispana: bastón → es itala: bastone → it

Referencoj kaj literaturo

• Majstro, la Esperanta multlingva tradukvortaro: „bastono“.
•  bastono

Fontoj kaj citaĵoj