bastono

Esperanto

 Substantivo

Kazo	Ununombro	Plurnombro
Nominativo	bastono	bastonoj
Akuzativo	bastonon	bastonojn

Deveno

El la itala vorto bastone, hispana bastón, franca bâton, el vulgarlatina radiko *basto, bastonem, siavice modifo de la malfrua latina bastum, substantivigo de *bastare, el la antikva greka βαστάζω ("porti").

Vorterseparo

baston + o

Silabseparo

bas·to·no, multenombro: bas·to·noj

Prononco

IFA:  /bas'to.no/ 

Signifoj

1. stangeto, ĝenerale ligna, kiun oni uzas por sin apogi, por bati aŭ kiel insigno.

   Ne batas bastono sen persono.

   Kunmetaĵoj: lambastono, manĝbastoneto

Derivaĵoj

[1] bastoneto, bastoni

Tradukoj

   

angla: stick (en), staff (en) franca: bâton (fr)

hispana: bastón (es) itala: bastone (it)

Referencoj kaj literaturo

• Majstro, la Esperanta multlingva tradukvortaro: „bastono“.
•  bastono

Fontoj kaj citaĵoj