azeno

Esperanto

 Substantivo

Kazo	Ununombro	Multenombro
Nominativo	azeno	azenoj
Akuzativo	azenon	azenojn

azeno

Vorterseparo

azen + o

Prononco

• IFA:  a.ˈze.no 

• Sono

  (

  lingvo [eo]

  )

  (dosiero)

Signifoj

1. neparhufulo parenca al ĉevalo kaj zebro, kiu distingiĝas per longaj starantaj oreloj kaj mallonga kolhararo

   Mi rajdos azenon al montopinto.

Supernocioj

1. besto

Subnocioj

1. hemiono, sovaĝazeno

Derivaĵoj

Parencaj vortoj
substantivoj: azeno, azenido, azenino, azenoĉapo adjektivoj: azena

Idiomaĵoj kaj stabilaj koneksoj

• forveturis azenido kaj revenis azeno
• azen' al azeno riproĉas malsaĝon
• ne volis rajdi sur ĉevalo, ekrajdis sur azeno

Tradukoj

   

angla : donkey , ass bulgara: магаре (bg) ĉeĥa: osel (cs) finna: aasi (fi) germana: Esel (de) greka: γάιδαρος (el) hispana: [1] asno → es hungara: szamár (hu) Ido: [1] asno → io itala: asino mongola: [1] asnoилжиг → mn

ukraina: віслюк (ru) nederlanda: ezel (nl) norvega: esel (no) portugala: [1] asno → pt pola: osioł (pl) rumana: asin (ro) rusa : осёл slovaka: osol (sk) volapuka: cuk (vo)