azeno

Esperanto

Formologio kaj kunordo

kazo	singularo	pluralo
Nom.	azeno	azenoj
Akuzat.	azenon	azenojn

a-ze-no

Substantivo.

Radiko: -azen-.

Elparolo

IFA: singularo [a.ˈze.no], pluralo [a.ˈze.noj], akuzativo [a.ˈze.non], akuzativo pluralo [a.ˈze.nojn]
Ekzempla sonado

Signifologiaj ecoj

Azeno.

Senco

1. neparhufulo parenca al ĉevalo kaj zebro, kiu distingiĝas per longaj starantaj oreloj kaj mallonga kolhararo ◆ Mi rajdos azenon al montopinto.

Samsencaĵoj

1. -

 Antonimoj

1. -

Supernocioj

1. besto

Subnocioj

1. hemiono, sovaĝazeno

Parencaj vortoj

Parencaj vortoj
substantivoj: azeno, azenido, azenino, azenoĉapo adjektivoj: azena

Idiomaĵoj kaj stabilaj koneksoj

• forveturis azenido kaj revenis azeno
• azen' al azeno riproĉas malsaĝon
• ne volis rajdi sur ĉevalo, ekrajdis sur azeno

Bibliografio

• -

Tradukoj

 

angla : donkey , ass bulgara: магаре (bg) ĉeĥa: osel (cs) finna: aasi (fi) germana: Esel (de) greka: γάιδαρος (el) hispana: [1] asno → es hungara: szamár (hu) Ido: [1] asno → io itala: asino (it) mongola: [1] asnoилжиг → mn

ukraina: віслюк (ru) nederlanda: ezel (nl) norvega: esel (no) portugala: [1] asno → pt pola: osioł (pl) rumana: asin (ro) rusa : осёл slovaka: osol (sk) volapuka: cuk (vo)

Specialaj ligiloj

1. -

Referencoj

1. -