singulti

Esperanto

singult + i

Deveno

El la itala singulto.

 Verbo

1. ripeta kaj nevolata bruo farita per kuntiriĝo de la diafragmo.

Vidu ankaŭ

• plorsingulti

Tradukoj

   

angla: sob → en, snivel → en germana: schluchzen → de hispana: [1] lloriquear → es, sollozar, suferi je singultado: tener hipo → es

sveda: [1] snyfta → sv

Referencoj kaj literaturo

• Majstro, la Esperanta multlingva tradukvortaro: „singulti“.

Fontoj kaj citaĵoj