formologio

El Vikivortaro

Esperanto[redakti]

 Substantivo[redakti]

Kazo Ununombro Plurnombro
Nominativo formologio formologioj
Akuzativo formologion formologiojn
Vorterseparo
form/o/logi/o
Samsencaĵoj
formeroscienco, formeriko, morfologio
Deveno
paŭso el la franca morphologie, prunte (1822) el la germana Morphologie, kreita (1790) de Johann Wolfgang von Goethe kunmete de malnovgrekaj vortoj μορφή morphé («formo») kaj λόγος (parolado, traktaĵo, instruo, racio). Unue aplikita de August Schleicher al lingvaj fakoj en 1859
strukture: kunmete de form-, la enmetaĵo -o kaj -logio

Signifoj
[redakti]

  1. studo pri la eksteraj formoj kaj strukturoj de la materio
  2. (lingvoscienco) priskribo de la reguloj pri la strukturo de la vort-formoj
Ekzemploj
  1. La lingva formologio estas parto de lingvistiko kiu studas la internan vortan strukturon.

Tradukoj
[redakti]

Fontoj kaj citaĵoj