formologio
Aspekto
Kazo | Ununombro | Plurnombro |
---|---|---|
Nominativo | formologio | formologioj |
Akuzativo | formologion | formologiojn |
Vorterseparo |
- form/o/logi/o
Samsencaĵoj |
Deveno |
- paŭso el la franca morphologie, prunte (1822) el la germana Morphologie, kreita (1790) de Johann Wolfgang von Goethe kunmete de malnovgrekaj vortoj μορφή morphé («formo») kaj λόγος (parolado, traktaĵo, instruo, racio). Unue aplikita de August Schleicher al lingvaj fakoj en 1859
- strukture: kunmete de form-, la enmetaĵo -o kaj -logio
Signifoj |
- studo pri la eksteraj formoj kaj strukturoj de la materio
- (lingvoscienco) priskribo de la reguloj pri la strukturo de la vort-formoj
Ekzemploj |
- La lingva formologio estas parto de lingvistiko kiu studas la internan vortan strukturon.
Tradukoj |
|
|
Fontoj kaj citaĵoj |