vundo

Esperanto

Vundo

 Substantivo

Kazo	Ununombro	Plurnombro
Nominativo	vundo	vundoj
Akuzativo	vundon	vundojn

1. difekto de la korposurfaco interna aŭ ekstera, kaŭzata de meĥanika damaĝo.

Tradukoj

   

angla: wound → en germana: Wunde → de

rusa: рана → ru ina

Referencoj kaj literaturo

• Majstro, la Esperanta multlingva tradukvortaro: „vundo“.

Fontoj kaj citaĵoj