vojaĝo

Esperanto

 Substantivo

Kazo	Ununombro	Plurnombro
Nominativo	vojaĝo	vojaĝoj
Akuzativo	vojaĝon	vojaĝojn

Deveno

el la franca vorto " voyage " ^→ fr kun sama signifo kaj de ĝi derivita angla vorto " voyage " ^→ en

Vorterseparo

vojaĝ + o

Signifoj

1. ago de tiu, kiu vojaĝas; translokiĝo de persono al loko almenaŭ iomete malproksima (kiel alia urbo)

Tradukoj

   

angla: trip → en bretona: beaj → br franca: voyage → fr

germana: Reise → de indonezia: perjalanan → id itala: viaggio → it sveda: resa → sv

Referencoj kaj literaturo

•  vojaĝo
• Ĉefred. G. Waringhien, Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV), SAT: Paris, 2005 -- kapvorto "vojaĝo".
• Tatoeba, la fraza tradukvortaro, frazoj kun tradukoj al aliaj lingvoj "vojaĝo"
• La Simpla Vortaro, „vojaĝo“.