(juro) fremda lingvo; laŭ finnlandaj leĝoj alia lingvo ol la finnlandaj hejmlandaj lingvoj, kiuj estas la finna kaj la sveda (la naciaj lingvoj, finne kansalliskielet, svede nationalspråken) kaj la anar-samea, la kildin-samea, la skolt-samea, la cigana lingvo kaj la finna signolingvo (la oficialaj minoritatlingvoj, finne viralliset vähemmistökielet, svede oficiella minoritetsspråken)