vervo

Esperanto

 Substantivo

Kazo	Ununombro	Plurnombro
Nominativo	vervo	vervoj
Akuzativo	vervon	vervojn

[1] vervo

Signifoj

1. Inspira, fervora, vigla maniero de verkado, parolado, pentrado, komponado.

Ekzemploj

1. Li pentris ŝin kun vervo.

   La vivo alprenis novan kaj pli vervan perspektivon.

   Ni havis bonegan tempon pro liaj verve elpensitaj diversaj anekdotoj.

   Ili komencis vervege polemiki.

   La libro estis tute senverva - mi ne sentis fervoran viglecon tie.

   kun vervo li ĵetis sur la paperon la skizon de sia dramo; li improvizas kun neelĉerpebla vervo; polemiki kun vervo.

Derivaĵoj

verva. Plena de vervo: verva parolado; (f) la vivo alprenis novan k pli vervan perspektivon; li verve elpensis historiojn k anekdotojn.

senverva. Tia, ke oni tie ne sentas fervoran viglecon: senverva romano.

Tradukoj

   

angla: [1] verve → en, animation → en franca: [1] verve → fr ina germana: [1] Verve → de hispana: [1] brío → es vira, entusiasmo → es vira, numen → es, brío: verve paroli: hablar con brío; verbosidad, facundia: havi vervon: tener facundia; fam. labia (t.e. parola sprito); figursenca lirismo; vehemencia: paroli kun vervo: hablar con vehemencia; viveza: polemiki kun vervo: polemizar con viveza

itala: [1] brio → it vira, verve → it ina nederlanda: [1] verve → nl, gloed → nl, geestdrift → nl, bezieling → nl pola: [1] swada → pl ina, werwa → pl portugala: [1] veia → pt, estro → pt, inspiração → pt rumana: [1] vervă → ro rusa: [1] wooduschjewljenije → ru воодушевление neŭtra, pyl → ru пыл vira, rasmah → ru размах vira, wdohnowjenije → ru вдохновение neŭtra

Referencoj kaj literaturo

• Majstro, la Esperanta multlingva tradukvortaro: „vervo“.

Referencoj kaj literaturo

• verv
•  vervo