superlativo

El Vikivortaro

Esperanto[redakti]

 Substantivo[redakti]

Kazo Ununombro Plurnombro
Nominativo superlativo superlativoj
Akuzativo superlativon superlativojn

Signifoj
[redakti]

[1] komparacia grado, per kiu oni esprimas:

1 ke iu aŭ io posedas econ pli aŭ malpli, ol ĉiuj aliaj (superlativo relativa; ekz.: ŝi estis unu el la plej belaj knabinoj, kiujn oni povis troviZ; li estis la plej bela inter la homidoĵ; ĝi estas la plej bona afero en la mondo, sur la tero);

2 ke iu aŭ io posedas iun econ en plej alta grado (superlativo absoluta; ekz.: lia edzino estas tre laborema, sed ŝi estas ankaŭ tre kriemaZ).

Mallongigoj
superl.

Tradukoj
[redakti]

Referencoj kaj literaturo