stalo

Esperanto

 Substantivo

Kazo	Ununombro	Plurnombro
Nominativo	stalo	staloj
Akuzativo	stalon	stalojn

Vorterseparo

stal/o

Signifoj

1 Konstruaĵo, servanta kiel loĝejo por brutoj: fajraj ĉevaloj blekis en la stalo; la porkejo konsistis el tri staloj; stalo por bovinoj; ŝafostalo; Mi faros el Raba stalon por kameloj.

2 Tuto de la vetkuraj ĉevaloj, apartenantaj al unu posedanto, aŭ dresataj en unu ĉevalejo.

Samsencaĵoj

[2] ☞ stalfako.

Derivaĵoj

stali (ntr) - Resti en stalo (precipe dum vintro).

enstaligi. - Meti en stalon.

Tradukoj

   

angla: stall → en germana: Stall → de

rumana: staul → ro rusa: стойло → ru vira, хлев → ru vira

Referencoj kaj literaturo

• Majstro, la Esperanta multlingva tradukvortaro: „stalo“.

Fontoj kaj citaĵoj