oksimoro
| Kazo | Ununombro | Plurnombro |
|---|---|---|
| Nominativo | oksimoro | oksimoroj |
| Akuzativo | oksimoron | oksimorojn |
 | Deveno |
- el la latina de la 5a jarcento: oxymorus, oxymōrus[1], kaj tiu ĉi el la malnovgreka: ὀξύς oksús, "akra", "akuta"[2] kaj μωρός mōros "stulta", per kio la vorto mem iĝas oksimoro.
 | Vorterseparo |
- oksimor/o
 | Signifoj |
- [1] ♧ beletro Stilfiguro, konsistanta en la kunigo de du vortoj, kies sencoj ŝajnas kontraŭdiraj unu al la alia, por reliefigi neatenditan penson, ekz. «elokventa silento», «triumfa malvenko», «la malsaĝeco de Dio estas pli saĝa ol homojX», «la voluptamanta, ankoraŭ vivante, malvivas»[3].
 | Samsencaĵoj |
- [1] kontraŭvorta kunmeto, kontraŭdiraĵo, kontraŭdira kunigo, akra stultaĵo
 | Derivaĵoj |
- [1]
 | Frazaĵoj |
- [1]
| Derivaĵoj |
- [1]
 | Tradukoj |
 | Referencoj kaj literaturo |
"reta-vortaro.de" oksimoro- Ĉefred. G. Waringhien, Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV), SAT: Paris, 2005 -- kapvorto "oksimoro".
Tatoeba, la fraza tradukvortaro, frazoj kun tradukoj al aliaj lingvoj "oksimoro"- La Simpla Vortaro, „oksimoro“.
.png){kind=small}
 | Fontoj kaj citaĵoj |
- ↑ Lewis, Charlton T.; Short, Charles (1879). "A Latin Dictionary". Oxford: Clarendon Press. Retrieved 27 October 2015. acutely silly: oxymora verba, expressions which at first sight appear absurd, but which contain a concealed point; so especially of such apparently contradictory assertions as: cum tacent clamant, etc.
- ↑ ὀξύς in Liddell, Henry George; Scott, Robert (1940) A Greek–English Lexicon, revised and augmented throughout by Jones, Sir Henry Stuart, with the assistance of McKenzie, Roderick. Oxford: Clarendon Press. In the Perseus Digital Library, Tufts University. Retrieved 2015-10-27.
- ↑ El la Nova Testamento de la Londona Biblio.