macedono

Esperanto

macedon + o

 Substantivo

Kazo	Ununombro	Plurnombro
Nominativo	macedono	macedonoj
Akuzativo	macedonon	macedonojn

1. Ano de antikva popolo kiu loĝis norde de Grekujo,, macedoniano. La fama Aleksandro Macedona konkeris Grekujon kaj poste, kun greka armeo, grandan parton de la tiame konata mondo.

Vortfaradoj kaj vortgrupigadoj

Macedono, macedona, Macedonujo, Macedonio

Komparu nuntempa makedono.

Tradukoj

   

germana: [ ] Mazedonier → de

Referencoj kaj literaturo

• Majstro, la Esperanta multlingva tradukvortaro: „macedono“.

Fontoj kaj citaĵoj