laŭraco

Esperanto

 Substantivo

Kazo	Ununombro	Plurnombro
Nominativo	laŭraco	laŭracoj
Akuzativo	laŭracon	laŭracojn

Signifoj

Ano de botanika familio (genraro), kiu nomiĝas pro sia membro-genro laŭro.

Rimarkoj: La ununombro laŭraco indikas iun familianon; plurnombra la laŭracoj, la tutan familion.

Vorterseparo

laŭr + ac + o