koto

El Vikivortaro
Vikipedio enhavas artikolon pri: Koto

Esperanto[redakti]

 Substantivo[redakti]

Kazo Ununombro Plurnombro
Nominativo koto kotoj
Akuzativo koton kotojn
  1. Tero, polvo, miksita kun akvo, sur strato, vojo kaj simile:
    Li havas koton ĉe siaj ŝuoj.
    Kaldrono ridas pri poto kaj mem estas kota.
    Kotisto balaas la stratojn.
    Nia aŭto enkotiĝis.
    Bonvolu senkotigi viajn ŝuojn, ĉar mi ĵus ordigis la hejmon.
  2. Tiu akvita polvo, rigardata kiel malpuraĵo aŭ malpurigaĵo.
    Amaso da koto estis ĵetita sur lin.
    Kiu ludas kun koto, malpurigas la manojn.
    Ne kotas besto en sia nesto.

Tradukoj
[redakti]

Referencoj kaj literaturo
  • Majstro, la Esperanta multlingva tradukvortaro: „koto“.
Referencoj kaj literaturo