hararo

Esperanto

 Substantivo

hararo

Kazo	Ununombro	Multenombro
Nominativo	hararo	hararoj
Akuzativo	hararon	hararojn

Prononco

IFA:  [ha'raro] 

Vorterseparo

har + ar + o

Signifoj

1. Tuto de la (kutime kapaj) haroj de iu homo, de la (kutime korpaj) haroj de iu besto.

Tradukoj

   

angla: [1] hair → en franca: [1] cheveux → fr indonezia: [1] rambut → id

portugala: [1] cabeleira → pt sveda: [1] hår → sv

Referencoj kaj literaturo

• harar
•  hararo
• Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto, 2005 „hararo“.
• Tatoeba, la fraza tradukvortaro, „hararo“.
• La Simpla Vortaro, „hararo“

Fontoj kaj citaĵoj