hararo

Esperanto

 Substantivo

hararo

Kazo	Ununombro	Plurnombro
Nominativo	hararo	hararoj
Akuzativo	hararon	hararojn

.

Vorterseparo

har + ar + o

Signifoj

Tuto de la (komprenataj esti kapaj) haroj de iu homo, de la (korpaj) haroj de iu besto.

Tradukoj

   

angla: [1] hair → en franca: [1] cheveux → fr indonezia: [1] rambut → id

portugala: [1] cabeleira → pt sveda: [1] hår → sv

Referencoj kaj literaturo

• harar
•  hararo
• Ĉefred. G. Waringhien, Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV), SAT: Paris, 2005  "hararo".
• Tatoeba, la fraza tradukvortaro, „hararo“.
• La Simpla Vortaro, „hararo“

Fontoj kaj citaĵoj