frateco

Esperanto

frat + ec + o

 Substantivo

fra.te.co (pluralo fratecoj, akuzativo fratecon, plurala akuzativo fratecojn)

1. parececo inter gefratoj, fratoj aŭ fratinoj.
2. ama sento rilata al iu, kiun oni konsideras kvazaŭfrate, aŭ ĝenerale al iu ajn, al la homaro; homamo.
3. la rilato karakterizata de tiu sento.

Referencoj kaj literaturo

•   frateco, en ReVo