fojno

Esperanto

 Substantivo

Kazo	Ununombro	Plurnombro
Nominativo	fojno	fojnoj
Akuzativo	fojnon	fojnojn

1. Matura herbo, kiun oni falĉas kaj sekigas ĉe la suno, por ĝin konservi kiel nutraĵon por la brutoj.

   Printempo ankoraŭ ne venis, sed ni jam ne plu havas fojnon.

   Ĉiuj forveturis fojni (falĉi kaj poste turni kaj returni la falĉitan herbon por ĝin sekigi).

   Mi ĉiam helpas al miaj geavoj pri la fojnado.

   Estante en la vilaĝo ni ofte noktumis en la fojnejo.

Tradukoj

   

angla: hay → en franca: foin → fr germana: Heu → de

pola: siano → pl rusa: сено → ru neŭtra

Referencoj kaj literaturo

• fojn
•  "reta-vortaro.de" fojno