flameco

El Vikivortaro

Esperanto[redakti]

 Substantivo[redakti]

Kazo Ununombro Plurnombro
Nominativo flameco flamecoj
Akuzativo flamecon flamecojn
Vorterseparo
flam/ec/o

Signifoj
[redakti]

  1. (figursenca) eksciteco de la sentoj
Rimarkoj

Flamo [2] indikas intenson de amo, pasio ktp; „flameco“ rilatas al eksciteco okaza aŭ sporada, aŭ indikas trajton de ies karaktero.

Ekzemploj
[1] En flameco mi faris tion aŭ alian, kun kolerema spirito mi naskiĝis[1]; kaj en ĝin li enigis sian energion, sian junan flamecon[2].

Tradukoj
[redakti]

Referencoj kaj literaturo
Fontoj kaj citaĵoj
  1. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 3, Historio
  2. N. Z. Maimon: La cionista periodo en la vivo de Zamenhof, Nica Literatura Revuo, 3:5