faceto

Esperanto

 Substantivo

Kazo	Ununombro	Plurnombro
Nominativo	faceto	facetoj
Akuzativo	faceton	facetojn

Vorterseparo

facet/o.

Signifoj

[1] Malgranda faco: la facetoj de brilianto, de kristalo, de la okuloj de insekto; artika faceto de osto.

Ekzemploj

[1] - Antaŭ nelonge Igoro Látiŝev revenis el Japanio kaj tuj li rakontos pri unu faceto de ĝia hodiaŭa vivo.

Samsencaĵoj

[1]

Parencaĵoj

[1]

Frazaĵoj

[1]

Derivaĵoj

[1]

Tradukoj

   

angla: [1] facet → en franca: [1] [[]] → fr germana: [1] Facette → de hispana: [1] faceta → es

itala: [1] [[]] → it portugala: [1] [[]] → pt rusa: [1] [[]] → ru ĉina: [1] [[]] → zh

Referencoj kaj literaturo

•  faceto
• Ĉefred. G. Waringhien, Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV), SAT: Paris, 2005  "faceto".
• Tatoeba, la fraza tradukvortaro, „faceto“.
• La Simpla Vortaro, „faceto“

Fontoj kaj citaĵoj